Eyyüb ki peygamberdi Önceleri çok zengindi Binlerce koyunu vardý Binlerce keçileri vardý Yüzlerce davarý Köleleri vardý kölelerin altýnlarý Öküzleri inekleri Develeri eþekleri Atlarý vardý Katýrlarý Arazileri vardý Ovalarý daðlarý Fakirleri gözetirdi Açlarý doyurur Çýplaklarý giydirirdi Konuksuz kalmazdý Yetimlere bakardý Dullarý gözetirdi
Vakta ki Þam’ý kýtlýk sardý Devran döndü Yoksulluk ortalýðý kastý kavurdu Mýsýr’da Firavun vardý Firavun Eyyub’u çaðýrdý Gel dedi bize gel Seni zengin edelim Malla donatalým seni Eski günlerine dön Yine gözet yetimleri Doyur açlarý Giydir açýklarý çýplaklarý Sevindir yoksullarý Bu daveti geri çevirmedi Eyyüb Koþtu bu davete Mýsýr’a vardý Firavun ona her þey verdi malýndan mülkünden Zengin etti onu O da zulmüne göz yumdu onun Þuayip gördü onu Ýlendi Dedi ey Eyüp sen ne yaptýn Zulme razý oldun Dünyaya kandýn Eyyüb dedi Ben açlarý doyurmadým mý Çýplaklarý giydirmedim mi Yetimleri gözetmedim mi Dullarý kayýrmadým mý Þuayip dedi Þimdi büyük bir belaya hazýrlan
O sýrada bir ses duyuldu gökyüzünden Ey Eyyüb bunlarý sana yaptýran kim Sendin Ey Rabbim, O halde niye razý oldun zulme Ya Rabbi fakirleri düþündüm Yetimleri düþündüm Dullara kýyamadým Ama sen benim dinime kýydýn Þimdi ben sana kýyacaðým Eyyüüüüb Belalara hazýrlan
Ve imtihan etmeye baþladý onu Ama ne imtihan Kefaret olsun diye Zulme razý olmasýna Sýnadý onu Belalara uðrattý Hastalýklar verdi Hastalýlar üstüne hastalýklar sardý baþýna Her türlü derdi verdi O sabretti durdu Hastalýklar sardý bünyesini her taraftan Vücudunu kurt sardý Kurtlar delik eþik etti her yerini Kokmaya baþladý baþtan ayaðý Tüm ldostarý terk etti O yine sabretti En son hanýmý terk etti O yine sabr etti Dosttan geleni kabul etti Haktan gelene hoþ geldin dedi Haktan gelene safa geldin Hoþ geldin safa geldin Herkes sýrt çeviri ona Zenginken fakir oldu Güzelken çirkin Çiçek hastalýðýna tutuldu Cüzzam hastalýðýna tutuldu Dili þiþti Yemeðini yiyemez oldu Yediði yaramaz oldu Ayaklarý tutmaz oldu Güçten takatten kesildi Ele güne muhtaç oldu Bir lokma ekmeðe aç oldu Aç açýk oldu Çýplak kaldý Namerde oldu muhtaç Herkes terk etti onu Þükretti Eyyüb buna raðmen Sabretti tüm dertlere Sabretti hastalýklara Sabretti belalara Yýllarca sürdü bu hal Yine sabretti Þikayet etmedi hiçbir zaman Herkes terk etti onu Dostlarý terk etti Arkadaþlarý terk etti onu Akrabalarý terk etti onu Hýsýmlarý terk etti onu Komþularý terk etti onu Dindaþlarý terk etti onu Müminleri terk etti Ýnananlarý yüzüstü býraktý onu Dedikodu ettiler hakkýnda Günah iþledi dediler Eyyüb Bu Eyyüb hayýrsýzlar sýnýfýna düþmüþ dediler Eyyüb duydu bunu lendi YA Rab dedi EYYÜB Sen biliyorsun beni Aç varken yakýnýmda Tok olarak gezmediðimi Çýplak varken yeni elbiseler giyinmediðimi Doðrula ben Ey Rabbim Bir ses geldi hatiften Eyyüb doðru söyledi Yine bir gün üç kiþi geldi Dininden dönen Ne geldiyse söylediler aðýzlarýna Hakaret ettiler ona Sapýk olmasaydý dediler Baþýna gelmezdi bunlar O gerçek peygamber deðil yalancý peygamber Kötü bir günah iþlemeseydi dediler Böyle bir belaya uðramazdý Peygamber olsaydý eðer Bunca hastalýða olmazdý duçar Tevbe et dediler ey Eyyüb Ýþlediðin o büyük günahtan Sen öyle bir büyük günah iþlemiþsin ki Daha önce iþlememiþtir hiç kimse böylesini
Eyyüb ’ün karýsý Leyya Kendisine tapýnýlaný bilmedi Eyyüb’e tavsiye etti onu Hak suretinde görüneni Þifacý görünen laini Eyyüb sezdi bunu kýzdý karýsýna öfkelendi Sen onun insanlarýn düþmaný Þeytan olduðunu Bilmiyor musun dedi Git buradan ve beni rahat býrak Adem’i kandýran Havva’nýn Oyununa düþürme beni Ben bir kez yanlýþ yaptým Firavunun zulmüne razý olarak Bak ne ceza verdi bana Bir daha yanlýþ yaparsam Kim bilir Ne cezalara uðratýr beni
Eyyüb’ün hali sona vardý Her türlü acýlara daldý Herkes terk etti onu Aç kaldý açýk kaldý En son terk etti onu karýsý Leyya Allah acýdý ona affetti en sonunda Merhamet kýldý ona Seni affettim dedi Seni ve ev halkýný Her þeyini verdim geri Malýný mülkünü eþini gençliðini Sabredenlere müjdele Seni onlara ibret kýldým ve delil Bir mucize olsun diye benden Delil olarak peygamberliðine Ýnananlarýn inancý kuvvetlensin Ýnkarcýlarýn inkarý Ýnananlar hak etsin diye cenneti ve cemalimi Ýnkarcýlar boylasýn nar-ý cahimi Vur ayaðýnla yere Oradan bir su çýkacak Hem temizleneceksin onunla Hem sana tertemiz bir içecek Soðuk bir su yaz sýcaðýnda Þifayla dolu sana Ve senden sonra gelecek olanlara Kýyamete dek sürecek Bir keramet senden Bu ALLAH’tan bir rahmet Akýl sahipleri için ibret olarak yeter de artar bile Sonra çekirge yaðdýrdý altýndan ZENGÝN oldu Eyyüb tekrar eskisi gibi
Ahmet KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.