Para...
Selam verdiðine, parada vermelisin
Kuru bir selama kuþkuyla bakýyorlar
Biraz gönül almalýsýn, biraz övmelisin,
Yoksa saygýn duruþunu anlamýyorlar.
Tüm kötülüklerin anasý paradýr ama
Hem dosttur, hem düþmandýr maluma,
Hiç bir zaman eðilmez baþýn o varsa
Ah o para için romayý bile yakýyorlar.
Fakirin rüyasý, zenginin gerçeðidir,
Ezelden böyledir, yeni birþey deðildir,
Yüksek bir kulenin son merdivenidir
Ýþte o kulelerden göklere uçuyorlar.
Ulan napolyon para, para, demeseydin
Paraya bu kadar kýymet vermeseydin
Mangýrlarý alýp mezara götürmeseydin
Ne oldu bak þimdi kuyunu kazýyorlar....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.