ÖYLE ALIŞTIK Kİ (651)

ÖYLE ALIÞTIK KÝ, (651)

Öyle alýþtýk ki, çaresizliðe.
Çözüm diye diye tapýnýr olduk.
Yaþam bilip uyduk pervasýzlýða.
Ayrýlýða düþüp acýyla dolduk.

Ey yar sen haklýsýn böyle demekte.
Arkamýzdan sitem edip gülmekte.
Her gün biraz daha mazi bulmakta.
Umutlandýk ama, çýkmaza geldik.

Ýnsan çeþit çeþit merakla bakýþ
Günden güne sona yol eder akýþ.
Aþk her þeyin baþý sevda son çýkýþ.
Çare diye diye sararýp solduk.

Beden esrik halde aþksa gönülde.
Çýkýþ var yürekten çaðýltý dilde.
Çözüme has olsa kokardý gülde.
Karýþýk bir durum zorlara kaldýk.

Zayi Ozan gülün ömrüne aðýt.
Var bütün sevgini güllere daðýt.
Kokusu yetermiþ istemez baðýt.
Çareyi ararken derine daldýk.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 05/01/2020 Pazar
Yayýn : 07/01/2020 Salý
www.edebiyatdefteri.com/siir/1273627/

Sosyal Medyada Paylaşın: