Her gün, Bir kar tanesi... Dokunduðun an eriyor. Geliþlerini gözlemek güzel olsa da Yok oluþlarýný görmek acý veriyor... Gün doðumlarýnda tazelenen endiþeler, Akþamüstü hüzünleriyle el ele tutuþup, Gecenin ürkek koynuna giriyor... Aþikar .. Herkes görüyor. Kimi saðýra yatýyor, Kimi etrafýna duvarlar örüyor... Lakin Sonunda herkes ayný yere varýyor. Ýstese de istemese de Topraðýn baðrýný yarýyor... Dirisinden fayda görmese de insanlýk, Ölüsü börtü böceðe yarýyor..! (Onuncuköylü)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Savaştepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.