NEREYE BÖYLE?
Ýnsanlarý farklý kýlan yanlarýydý ahlâký
Bu mesnette yoktu kötü, olmazdý ziyan
Halen bitmeyen serzeniþler, ahu figânlar
Nerededir bize onurlu duruþu veren
Giderek artýyor beþerin omurgasýnda bir aðrý
Ne teþhis konulabiliyor, ne de var bir ilâcý
Tutturmuþ bir aman türküsü kendince millet
Bu yüzden çekilmektedir eminin bunca zillet
Olur mu kanla gelen demokrasi, bu sadece kini doðurur
Yoksul kimin hesabýndaki, varlýk zengini doyurur
Bulamazlar günlerce kýrýntýsýný ekmeðin kimi
Öte yandan sütle duþ alýyor hadsizlerden birileri.
Terazisi mi bozuldu arþýn, onu tutan el mi yalan
Güçlünün adeleti ki zulüm, güçsüzlere olur ölüm
Adaleti güçlü olsa, kucaklardý insanlýðý
Hicap duyulmazdý elbet, alýnýrdý haklar inan.
Çiçek mi açýyor sanýrýz, üzgünüm yanýlgýdayýz
Basýlmýþtýr tetiklere, bak insanlýk nerelerde
Cümle âlem çokça derin kabustayýz,kabustayýz
Yok oluyor bir yanýmýz, ötekiyse zaferlerde...
Saygý duyulur güzele, öykünülür iyilere
Hayat bir anlam kazanýr, onu tutan gönüllerde
Ne denli olsa da farklar, hepsi insan, hepsi canlar
Özlem duyulur derinden, saygý,selâm sevenlere.
Baþka bir dünya yok, gidemeyiz ötelere
Sevgi büyük bir denizdir, sýðmalýyýz biz içine
Hoþgörüler yeterliydi, kaoslar tükenmeliydi
Belki duyulmazdý acýlar, barýþ keþke bir gelseydi.
Varlýk, bilene en dolu, heyecanlý bir kavramdýr
Geniþler hep paylaþmayla, o yüzlerde tebessümdür
Sözüm ona varlýk olan, satýlmaz çarþý pazarda
Ne paradýr, ne de maldýr, varlýk ruhta saklanandýr.
Ne de anlaþýlmaz oldu insanlar, bu nasýl bir önyargý
Daha anlatmadan verdiler hükmü, kestiler cezamýzý
Dinlemek denilene ne oldu, nedir bu hezeyanlar
Konuþmadan olur mu hiç, kurulmazki diyaloglar.
Güzel giyinsen bir baþka, giyinmesen baþka türlü
Sanki beni yansýtacak elbisemdeki þu ütü
Oysa ne elbiseler vardý, içindeki insan mýdýr?
Öyle insanlar da var ki, dýþýndaki giysi midir?
Ben býraktým dýþta olaný, þekil ve renk heva, heves
Özü gerek asýl özü, onda saklý neler midir
Ýnsan ne güzeldir aslýnda, doðru bakmak gereklidir
Sevgiyle beslenen þu aþk, gönülden gönüle geçendir
Asýl aþk ne günlük, yýllýk, ömür boyu bir nefestir.
Diyeceðim þudur asýl, insan sevgiye aþýktýr
Sevgilerden doðan güzellik, beþere de rahatlýktýr
Paylaþmak öðretilmeli asýl, sahiplenmek deðil elbet
Kim giderken götürmüþki, cebinde bir tek ganimet
O zaman þu dünyanýn, suçlusu bellidir belli
Hýrs ve kinle beslenenler, beþerin de olur katili
Öðretilmeli inatla sevgi,paylaþmak bu ilâç
Yoksa kapanmaz yaralar, milletler olur hep muhtaç...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.