HAYALLERİMİN PENCERESİ HEP AÇIK

Ey benim güzel gözlü sevgilim
Yine hasret kokuyor
Ocaða koyduðum mercimek çorbam
Sen soðansýz olacak derdin ben soðanlý
Hadi yine gel al ellerimden soðanlarý at çöpe


Ne zaman mutfaða girsem
Pencereden gölgen düþüyor içeriye
Anýlar dökülüyor bir bir aynalara
Daha dün gibi aklýmda
Bana biber patlatýrken yaktýðýn parmaðýn
Bir yandan üfleyip
Bir yandan da öpeyim de geçsin dediðimde
Þaþkýn halini unutamýyorum sevdam


Meðer ne çok sen biriktirmiþim
Þimdi önüme aldýðým yemek bile sen kokuyor
Parfümünün kokusu hala burnumda
Sen þeker yanýðý severdin ben okyanus
Geçen markette çay alýrken kokun buldu sanki beni
Koþup baktým kokunun sahibi sen misin diye
Ama sen deðildin sevgilim


Ne çok hasret kalmýþ Ankara sana
Dün gezdiðim sokaklar hesap sordular sanki
Hani o nerede diye sesler sardý etrafýmý
Usulca eyvallah aþk dedim eyvallah
Herkes senden bahseder oldu bana
Verecek çok cevabým var ama
Konuþmaya mecalim yok sevgilim


Ellerim çok yalnýz
Söylemeseler de ellerini çok özlediklerini biliyorum
Dilim suskun
Gözlerim hep kapýnýn kolunda
Sanki açýlacak ve sen gelecekmiþsin gibi
Onlarý inandýramýyorum artýk gelmeyeceðine
Onlar isyandalar o gelecek der gibi
Ne zaman konuyu açsam
Zýtlaþýyor aklýmla duygularým
Ve olan arada kalan yüreðime oluyor



Yaðmur yaðýyor dýþarýda
Radyoda hüzzam bir þarký
Hayallerimin penceresi hep açýk sevgili
Bir gün çýkýp geleceksin diye…

Çok bekletme olur mu temmuz gülüþlüm
Sosyal Medyada Paylaşın: