Buluta sadýk yaðmur, izni olmadan akmaz. Suyun ýslaklýðýndan sýcaða hasret yaprak! Aðaçlar ki topraðý kucaklamýþ, býrakmaz; Sevdiðini aþk ile besliyor koca toprak!
Rüzgar ýslýk çalarak gezer dað yamacýnda; Bulutlarsa daðlarý esaret amacýnda; Gök hýrsýný alýyor, öfke var mizacýnda; Ateþ kamçýlarýyla döverek, haykýrarak!
Sularýn birleþmesi isyan hareketidir; Yataðýndan taþan su doða felaketidir; Sakinleþmiþ her damla toprak bereketidir; Deryadýr her damlaya son sýðýnak, son durak!
Bulutlar uyuklarken uzakta mýþýl,mýþýl; Her yaðmur sonrasýnda gökyüzü ýþýl ýþýl; Daðlarýn doruðundan maviye iner yeþil; Yapraðý okþar dalga, ip gibi kývrýlarak!
Aðaçlar sese gelir,kuþlar üþüþtüðünde; Dereler uðuldaþýr yüksekten düþtüðünde; Dalgalar kayalarla gün gün dövüþtüðünde; Deryaya geri döner, kýrýlýp savrularak!
Yeþilin her tonuna sarýlmýþ durur daðlar, Deniz baþka homurdar, dereler baþka çaðlar; Karadeniz’in gözü sessiz ve yaþsýz aðlar, Bastýrýr acýsýný yüreði kavrularak!
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.