Baharda çiçekler açar ben ölürüm
Baharda çiçekler açar yürekte ben ölürüm
Bu þehir çok soðuktur bilirsin üþürüm
Yitikse umut yoksa sevinci keyfin
Bilki kimsesizim sensizim belirsizim
Tanýmak lazýmsa günahý olsun çarmýhta bir hiçim.
Kýrmýzý bir gelincik olursun saçlarýmda
Kýrýk camlar gibi keskin yosmalar gibi iþveli
Günaha alýþtýrýþýn beni sabahýnda agladýgým gecede
Gerçi sende anlarsýn bu kýrmýzý gecenin hüznünü
Pencerede ezan sesi soyunmuþ bir günahýn içinde
Özgürlük kapýdan içeri girince baþlýyor
Kimlik sormuyor polis aç kalýnca
Camlarý buðuludur hüznün perdeleri açýk
Kavgalarý ölüm gelince biten bu hayatta
Baharda çiçekler açar buðday baþaklarýnda
Doyumsuz bir özlemdir anlatýlmaz burda
Askerler ölür yaþadýkça yalan askerler uykumda
Tanýyormusun tanrýyý inanmak baþka bir þey
Baþka bir þey olmak varya aðladýkça
Bu ülke böyle iþte kadýnlarý mahzun
Erkekleri dörtduvarda mahpus
Bana ölümü anlatýn temmuzda
Baharda çiçekler açar ben ölürüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdal şahiner - alanya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.