"GURBETE ÇIKMAM" DER ANNEM
“Gel” dediler, aktý içimden yaðým,
Yok dedim! istemem gurbete çýkmak.
Çoktan geçip gitti dolaþmak çaðým,
Ýstemem kurduðum düzeni yýkmak.
“Anne gel” deseler erir biterim,
Þu cümleyi daha kurmayýn derim,
Ben evimden mezarýma giderim,
Ýstemem ihtiyar canýmý yakmak.
Hasretimi yüreðime yýðarým,
Bir çakarým, bir gürleyip yaðarým,
Dünya sizin, ben köyüme sýðarým,
Ýstemem olur mu evimden býkmak.
Siz mi delirdiniz, ben miyim kaçýk,
Ýstanbul neyime düþünün azcýk,
Köyde güneþ parlar, etrafým açýk,
Ýstemem camlardan taþlara bakmak.
Melahat Gümrükçü (Özbakýr)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.