YOK IŞIK
Kaybettim kendimi arar dururum.
Çöl karanlýðýnda yok bir fer ýþýk.
Ümitle yeþerir ye’sle kururum.
Dört yaným labirent yok hiç nur ýþýk.
Alevden denizler sarmýþ dört yaný,
Devasa dalgalar dondurur kaný,
Her çýðlýk ok gibi yakýyor caný,
Akýl kilitlenmiþ gönül karýþýk.
Yollar eðri büðrü yokuþ mu yokuþ,
Kalbimde çýrpýnýr yaralý bir kuþ,
Can yakan bir bakýþ gamlý bir duruþ,
Aman dehlizinde arar kör ýþýk.
Hayal köprüleri tarumar yýkýk.
Kasvetli geceyi yakar hýçkýrýk.
Serseri sevdalar yýlgýn pýsýrýk.
Kelepçeler küflü yok sýr sýr ýþýk.
Arzular tutuklu emeller sürgün.
"Keþke"ler yaralý "belki"ler yorgun.
Anlayýþ sitemkar sevgiler durgun.
Can tene küs sanki, mevte var ýþýk.
Düþünce neylesin kalmýþ batakta,
Kan ter içinde kalp her bir atakta,
Uyku diken olur sanki yatakta,
Azabla meþk eder dertle barýþýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.