Kararsýz parmaklarýnýn
Zararsýz öfkesiyle tutundu kendine
Ýstemsiz gözyaþlarý karýþýyordu soðuk terine
Çaresiz bir sýzýyla düþecekken yar peþine…
Korku kapanlarýna düþtü adýmlarý
Kýpýrdayamadý… Geçti bir ömür
Aþk mýydý kalbi çalýp, býrakan
Yarin uzaklaþan ellerine?..
Kýsmette miydi?.. Talihte miydi?..
Bu kötü ayar bozuyordu dengeyi!..
Hangi uðursuz, sisle çöküp
Çalýyordu azýcýk ümidi?..
Bulut, bulut olmuþ yaþam yüzü,
Görmedi bir kez bile güneþi.
Kurudukça kurudu yüreði de…
Sunmadý! Sunmuyor hayat;
Yaþamdan bir avuç sevgiyi!..
Tutuþtu karanlýða çekilirken
Gözlerinde kalan son ziya…
Ölmek arzusuydu, gidenin ardýndan
Yetiþip de iç boþluðu saran.
Acýdan uyuþtu o an yürek ve tuttu son nefesi…
Aþk mýydý þimdi bu hýzla içine yýkýlan?..
Görünürdü akþamýn alacasýnda
Parça, parça yüzü, sitem düþmüþken dile
Kudururdu içinde bir yokluk girdabý ve
Eksilirdi bir nefes, mezara dönerdi gece!..
Dert kalacak adý, acýmý sonsuza sürecek…
Yokum artýk yok! Ve yok çare.
Kuþattý hasretler kalan zamaný, yýkýldý
Yar elinden o haþmetli kumkale!!
AsabiÞirin
3o/o6/’o8
“Sevgiyle yazýlmýþ,
Ýhanetle noktalanmýþ,
Yalnýzlýkla silinmiþlere…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
İlkbahar Yaz Sonbahar Kış Canım Annem Küserim Doğum Günüm Savaşıyorum Huysuz Nazar Değmesin Kalbimdesin <b><i>Meçhul Hayat Ağacı