BEN,,,

Uzak diyardan geldim, ilk atamýn gününde,
Bir ömürlük mahkumum, gurbetteki sürgünde...

Ben anamýn günahý, babamýn vebaliyim,
Saraylardan zindana, düþenin misaliyim...

Adem oðlu ademim, çiðnedim bir yasaðý,
Yedi göðün üstünden, indirildim aþaðý...

Olan oldu kader bu, hata, kusur, suç benim,
Ruhum üflenen nefes, su ve toprak bedenim...

Devasa alemlerin, bir zerrecik cüzüyüm,
Dairenin merkezi, tüm varlýðýn özüyüm...

Bende melek, bende cin, her þey benim içimde,
Bende birleþmiþ zýtlar, en mükemmel biçimde...

Ben insaným, bendedir, hem zirve, hem uçurum,
Ne ölçüde yükseksem, o nisbette çukurum...

Ýki yol var önümde, ya çýkar, ya inerim,
(O) ’ndan geldim, sonunda, yine (O)’ na dönerim.

Ben kimim? nasýlým ben? yaþamak, ölmek niçin?
Hayat aynadýr bana, beni göstermek için...

08.12.2000

Sosyal Medyada Paylaşın: