SENÝ BENÝ Konusmadým yýllarca, Yarým kalan sözlerimi yutkundum, susturdum dilimi, gözlerimi. Hapsettim sensizliðe yüreðimi... Aðýrmý aðýr, cezalar kestim Hem de, kendi kendime. Müebbete mahkum Ettim. Hem seni,hem beni...
Zindan gecelerin soðuk duvarlarýnda uyukladým. Kanayan yaralarýma tuz bastým yana yana. Duygularým aðladý yalnýzlýktan. kahrolsun, dediðim Saatler yýl oldu. Ayrýlýktan, Kundaklara sardým Hem seni,hem beni...
Duymadým yýllarca, saðýr oldum seslere öyle bir set çektimki Geçirtmedim hücreme. Ýlahi bir sesle, geliverdim kendime unutmadým gözlerini, Rüyalara sardým Hem seni, hem beni...
Zekiye AK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekiye Ak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.