İZMİR TOPLANTISI

Makberî, hâl-i ahvâl, ne de güzel dökülmüþ,
Cümle gönül dostunu, anlatmýþsýn özenle,
Toplantýnýn topyekün, sanki resmi çekilmiþ,
Bugün ebedî kalýr, hem yazýlan yazanla!

Saymýþsýn birer birer, gönülde dost canlarý,
Tasvir etmiþ sofrayý, Levrek, Tavuk, Çið Köfte,
Gönlümün Sarayýna, mihmân ettim onlarý;
Gönül ister ki canlar, toplansýnlar her hafta!

Ýki kardeþim oldu, Nadidem Zehra, Rýza,
Edep, ahlâk timsali, sevgileri çok boldu,
Yolda yârenlerimdi, ne kadar övsem sezâ,
Alýnmadý küsmedi, üste vardýkça güldü!

Ne de güzel döküldü, yüreði Ayþegül’ün,
Züleyha’dan, Þirin’den, Zühre’den atýf vardý,
Zerafetini duyduk, Nesir’e hakim dilin;
Gördük ki kelâm ona, o da kelâma yârdý!

Meral Uludað çýktý, mükemmeldi þiir’i,
Niyazi Tuncer koydu, hevesleri kursakta!
Topladý güzel Ýzmir, onca güzel þair’i,
Hem hoþtu, hem güzeldi, az zahmetli varsak ta!

Kimi hoþtu, sevecen, candý Ali Bilecen,
Seheryeli, Baharca, Direniþ’le, Kul Hilmi,
Ne güzel dostlar bunlar, bas baðrýna bele can,
Bunlar özel seçilmiþ, Hakk’tan almýþlar ilmi!

Olgun Ekinci caným, saçtý gönül hoþluðu,
Muhabbeti saf idi, taþtý mekândan öte,
Kordonboyu yetmedi, kuþattý tüm boþluðu,
Dileðim yaþamýnca, bâhtýnýn kuþu öte!

Kyrie haným haným, dostluðun niþânýydý,
Ýncelikle, zerâfet, bedeninin süsüydü,
Vesile-i toplantý, hazzýyla coþanýydý,
Hem güzel þiir’inin, hem de dostun sesiydi!

Sabiha haným zarif, kalem edemez tarif,
Vakûrdu, asaletli, gönlü Gülden güzeldi,
Ne muhteþem ortamdý, kifâyetsiz her huruf,
Ansýz’ýn gönül gezdi, hâli, tavrý özeldi!

"Sen benim kaderimsin", þiirde ayrý tattý,
Latifçe yorumladý, Þerife Çýnar onu,
Dinledikçe gönlümden, gâm-u kasavet attý,
Bugün dostluðun günü, bugün sevginin günü!

Neþter yürek daðladý, hitâbýyla Baba’ya,
Okurken þiirini, benim rûhum aðladý!
Gözlerim doldu geldi, gerek oldu çabaya!
Coþup gelen yaþlarýn, akmamasýn saðladý!

Hasan Öztürk, Berþah’ý, tanýdým birer birer,
Gözlerdeki sevgiyi, yüreðime iþledim,
Bu muhteþem tablo, gayrý düþüme girer,
Yeni toplantýlara, gün saymaya baþladým!

Ýþi zordu Çýnar’ýn, maya çalarken Göl’e,
Susturmaya çalýþtý, hem bilerek bîçâre!
Soyadý Ata Yurdum, aslým memleket Göle!
Amma kimse duymadý, susmadýlar ne çare!

Ozan Ýlo yürekler, hepsi ayrý deðerdi,
Tanýdýk mutlu olduk, gönüle huzur geldi,
Ýsimleri tam bilmem, bilsem hepsi sýðardý,
Olmayanlar affetsin, bu kadar yâd’da kaldý!



GÖNÜL DOSTLARININ GÖNÜL ÝNCÝLERÝ :


Binlerce teþekkürler verilen emeklere
Böyle nezih ortama kim gelmek istemez ki
Selam olsun Samsun’dan birleþen yüreklere
Saydýðýn yemekleri kim yemek istemez ki....................Coþari

Yürekler zaten birdi birde eller birleþti
Böyle toplantýlarla pekiþiyor dostluklar
Kabaran gönüllere ne dostluklar yerleþti
Yüreklerde kalacak tüm sevgiler payidar.....................cosari

02 Temmuz 2008 Çarþamba 22:50:38
Candan öte can oldun gardaþým ozan ýlo
Seni nasýl yazayým anlatmaz seni kalem
Makberiyle beraber yüreðin elli kilo
Sizin gibi adama helal olsun bu alem............................Niyazi Tuncer


Vermiþsin payýmýzý senden gelen baþ üste
Kýsa tuttum þiiri hakkýmý sana verdim
Anýtýný dikerim sýra gelmeden büste
Ben seninle beraber sözün sýrrýna erdim.....................Niyazi Tuncer
Sosyal Medyada Paylaşın: