Bir kadýn bir erkek Ve, Bir yatak. Günahlarýný atar gibi, elbiselerini çýkarýp atacaklar.
Fýrtýnadan çýkmýþ, yaralý bir yelkenli gibi, hissediyordu kendini. Sýðýnacak bir limaný olmayan. ve erkek ben limaným, diye düþündü. Genç kadýna sarýlýrken. Bizi buluþturan kadere, þükretmeli miyim acaba, dedi kendi kendine. Bir yorgana sarýlýr, gibi sarýlýrken, Erkeðin terli bedenine.
Þimdi. Zaman aþk zamaný. Saatler durdu. Yelkovan yürümüyor. Karanlýk köþelerde, Karanlýk yüzler, Düðüm üstüne düðüm örüyor.
Boþ ver, her þeyi unut. Bu geceyi düþün. Sen ve o, Leyla ile Mecnun, Kerem ve Aslý, Ben ve Sevda Çiçeðim.
Ne biraz önce. Ne de biraz sonra Her þey þimdi var. Her þey þimdi. Solgun ayýn þahitliðinde, olup bitmeli.
Ve... Hayat böyle gelmiþ, böyle gitmeli. Bir kadýn, Bir erkek, Ve, Bir yatak, Diye þiir böyle bitmeli.
(19-10-2005- Çarþamba) Tuðrul Ahmet Pekel
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.