KÖYÜ ÖZLERİM
Yayýlýr vadiye, koyun kuzular
Meleyin’ce onlar, yüreðim sýzlar
Otlatýp getirir, köydeki kýzlar
Ben O geçen yýlý, günü özlerim.
Helkesi belinde, nazlý kýzlarý
Aþýklar çalardý, dertli sazlarý
Uzun kýþý kýsa, olur yazlarý
Karlarda kaydýðým, günü özlerim.
Oynardýk tepede, köy köþtü oyun
Olurmuydu bizde, oyuna doyum
Akþamlarý evde, sayardýk koyun
Çocukluk çaðlarým, günü özlerim.
çýrakken giderdik, ekin hodaða
Takýlýr düþerdik, çumlu badaða
Günlerce biz hasret, kaldýk yataða
Kotanlar ektiðim, günü özledim
Dedem örsü ile, yapar takýrtý
Tarladan gelirdi, hepten baðýrtý
Sünbül olan ne ki, varsa yatýrdý
Ekip biçtiðim O, günü özledim
Çekirge öterdi, yekten mi gýcýk
Tarlalarda yeþil, minicik küçük
Ter akardý bizde, boncukmu boncuk
Biçin zamanlarý , günü özledim
Gönlümde tütüyor,köyün kokusu
Bozulmamýþ gülü, baðý dokusu
Kök boyadan olur, iplik dokusu
Hana dokuduðum, günü özlerim
Yayýlsýn vadiye, kekik kokusu
Beþ vakit ezaný, günay okusun
O güzel kýzlarý, halý dokusun
Kirkit vurduðum O, günü özlerim.
Ozanýn sevdasý, hasret köyüne
Giderse çýkacak, yayla evine
Ya nasip þimdiden, boþa sevine
Yaþadýklarým O, günü özlerim.
Ozan Neco Baba.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.