Işın

Iþýn

zemheriydi buz kestim
karlarý yardým
kardelen açtým
beyaz üstünde maviye çalýp
aþkla kucklaþtým
üstümde toprak kokusu karýn gözyaþlarý

tenha bir zamandý gökkuþaðýnýn altýndan geçtim

bulut sarýldým kat kat yaðmura demlendim
gökyüzünün dansýna heves
boynumda ayýn kameri
cebim dolu yýldýz
ýslýk çaldým þafaða güneþi beklerken
beni güneþe gömün

seviþtim gül bittim

Ahmet coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: