HASRET HÜKMÜ YEMİŞ DUDAKLARIM

Bir görünüp bir kaybolan yýldýz gibisin !
Dokunsam saçýlacak sanki tüm senlerim
Dokunamýyorum,
Uzanmak istiyorum ellerim kayýp
Ayaklarýmda prangalar
Senli adýmlar atamýyorum
Oysa þöyle saçlarýndan kavrayýp
Dudaklarýmla, dudaklarýný buluþturmak var ama;
Kavrayamýyorum

Ýmkansýzlýðýn dikenleri kanatýrken umutlarýmý
Ýmkanlý bir sen yoðuramýyorum
Olmuyor olduramýyorum
Ellerimde hissizlik,
Dizlerimde fersizlik,
Yüreðimde sensizlik
Yapamýyorum.

Seni kaderime yazamýyorum
Rimelleri akmýþ bir hayatýn gözlerine sürme çekemiyorum
Of yanýyorum
Hangi çaðlayan söndürür ateþimi ? bilmiyorum.
Derman diye baþýmý vurduðum taþlar çaresiz
Dilimden ucu sökük þiirler döküldü dökülecek
Toplayamýyorum
Tarifsizliðin tarif sýnýrlarýný zorluyorum
Dilimde acý ve kekremsi bir tat
Kusamýyorum.

Boðazýmda düðümleniyor kelimeler
Konuþamýyorum
Bir kere dokunsam ellerine
Baksam o sürmeli gözlerine
Al Azrail caným senin diye haykýracak kadar
Seviyorum Ama söyleyemiyorum

Ezelden, ebede
Hasret hükmü yemiþ dudaklarým,
Suslara gebe
O gidiyor ben kal diyemiyorum
Bir kal sözcüðüne hasret kulaklarýnla seni yolcu etmek
Çok acý çok
Tarif edemiyorum
Verin kýrýk sazýmý
Alýn yanýk þiirlerimi ben
Gidiyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: