KÜSMESİN
Gönül ateþinle yak ki ocaðý,
Kavrulan odunlar, saca küsmesin.
Semada süzülüp, dörtbir bucaðý,
Dolanan dumandan, baca küsmesin.
Hasret sancýsýyla çektiðin nazýn,
Tüketse karasý, gözde beyazýn.
Yarin yüreðinde akortsuz sazýn
Biçare titreyen, teli küsmesin.
Günler uzasada gece ensede.
Dizlerine kararan sular insede,
Ayakta yýpranýp pula dönsede,
Gezdiðin yollara, çarýk küsmesin.
Ferhatýn gürzüyle yýksan daðýda,
Gönlünün narýný döksen aðýt’a,
Gözün yaþýyla ýslanmýþ kaðýda
Yazdýðý yazýdan kalem küsmesin.
Cahit KARAKOÇ (EFKARÝ)
20.10.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.