İntizarın
Yorgun argýn dönüyor, semahý bir ademe
Nefes almýyor bil de, sefil olmuþ aðlarýn.
Büyüdü rütbelerin, sök kademe kademe
Aþýlmýyor bu yolda, bilsin boþ aðrýlarýn.
Bakýyorum yüzüne, zamaný zaman deðil
Öðütürüm harmaný, samaný saman deðil
Dizilmiþ kaþ üstüne, zemini zemin deðil
Çekilmiyor bu dilde, öpülsün kehribarýn.
Sana bana gelmiyor, bekledim en güzeli
Diledim iyisinden, verdiðin en gazeli
Ey zalimin zalimi, kudurma geç ezeli
Öpülmüyor her elde, bilinsin günahkarýn.
Baþýmda dik dik durma, yücelere çýk daha
Beni alýp gitme dur; kurumuþ çölde vaha
Söyledim þunu sana, kalmadý akýl, deha
Aþýlmýyor engelde, duyulsun intizarýn.
Yar; kaleminde vefa, yazmýyor acep neden ?
Vebalini veremez, bir yarayý bin eden
Ey gözlerdeki perde ! Çekil de görsün sadem
Açmýyor gonca gülde, kalmýyor itibarýn.
Dostlardan;
Ellerimi uzattým Boþunaymýþ tüm çabam
Halimde periþanlýk üstümde yýrtýk abam
Sabýrla bekliyorum bitecek mi ha babam
Anlamý kalmýyor ki kokusuz gülizarýn.........Robinson kardeþime çok teþekkür ederim.
Bu ne acayip tutku, bilmem ki bu ne iþti
Dalým budaðým tutmaz, boylu boyu eðiþti
Geceler uykusuzum, mevsimlerim deðiþti
Soðuk vurdu, kar yaðdý, biter mi intizarýn.....ishakaras kardeþime çok teþekkür ederim.
30/12/2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.