HİCRAN

HÝCRAN
Bir boþluk var  þimdi içimde,
Devriliyor yüreðimin  sað tarafýna
Bir kanadýmda güneþ, diðer kanadýmda çig damlasý var.
Vuruyor gecenin zalim topuklarý
Ayaklarýmda demirden pençe
Hicran içimde kelepçe
Gölgeler akýyor sarý perde den
Sanki; sokaklar kör düðüm
Kalbimde demirden zýmba
" Hicran damlýyor yüreðime"
Susun artýk aðlamayýn geceler!
Ben masum, ben yitik ,kör penceremde
Vurulmuþum bak dizelerin kanatlarýn da
Gel be! hicran korkmuyorum artýk "Senden"
Eskiden kortuðum kadar
Öyle ya; Hayat iki yudumluk  çay misali
Tutuklu kalmýþ ruhumun duvarlarýnda
Vurgun yemiþ hayellerim yýllarca
Neden kanatlarým da  bu kýrýklýk
Yaralý serçeden betersin be!...
Bir bilsen neden uçamadýðýný
Hangi dala basar ki, týrnaklarýn
Ve hangi yuva mezar olur bedenine
Hicran damlýyor yüreðime
Bir yanýmda vuslat, bir yanýmda
Çýkmaz sokaklar.
Hadi! gidelim yanlýzlýðým buralardan
Kimsecikler bilmesin düþlerimde boðulduðumu.
Sýr dediðin Yaradan’ la olmalý
Hadi gidelim yüreðim !
Bak yine susuyorsun fark ettirmeden.
Yine damlýyor  içime hüzün sarý perde den.
ZEHRA YÜCEL(8.12.2019)







Sosyal Medyada Paylaşın: