Susturamıyorum Çocukluğumu
Çocukluðumu susturamýyorum içimde
Avaz avaz baðýrýyor daha dün gibi anýlar
Akþam oldu hadi eve gel dediðini duyar gibiyim annemin
Gözümde canlanýyor þimdi hatýralar
Oysa çok zaman geçti
Nedense ben büyümemiþ gibiyim
Yoksa çocuk kalmak mý istiyorum hala
Büyüdükçe anlamýný yitirdiðindenmidir her þeyin
Gök yüzüm bir baþkaydý sanki
Güneþim baþka yýldýzým baþka
Sevmeler bir baþkaydý o zaman
Ýnanmak bir çocuðun masumiyeti gibi saf ve temizdi
Aþýk olmak baþka
Benim özüm buydu oysa
Ne taþtandý duygularýmýz ne de altýnda yaþadýðýmýz
Ýki göz odamýz vardý koþmakla bitiremediðim
Ve toplanýrdýk baþýnda hep beraber yanýnca güzineli sobamýz
Þimdi burnumda tüten bir kestane kokusu var bir de o güzelim çocukluðum
Çok çabuk büyükdük be ne çabuk tükendi yarýnlarýmýz
Mevsimi bir baþkaydý o dünyanýn
Ve yemyeþildi en tazesinden baharlarýmýz
Deðiþti çok þey farkýndayým
Zevkler deðiþti mesela renklerde öyle
Akýl karýþtý yaþlarda öyle
Ben de dünki ben deðilim hani
Her ne kadar kabul etmesemde
Meðer ne güzel günleri býrakmýþýz geride
Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.