Her karda, her yaðmurda Soðukta, ayazda Yüreðim kabarýr, caným yanar Odunu, kömürü, doðalgazý olmayan Sokaklarda, kalan ne yakar Ne yapar, nerde yatar Gönlüm üþür be usta Tutuþur her yaným Beynimde fýrtýnalar uçuþur Ýnsanlýðýma aðlarým be usta Sen bilirmisin, yokluk ne Sen Bilirmisin açlýk ne Kalbin sýkýþtýrdýmý senide Üzülürsün , yanarmýsým be usta Birine ýþýk olurmusun oldunmu? Ýnsanlýktan nasibini aldýn mý be usta Ne akþamý ne sabahý bilmediðin Bir çeyrek ekmeði düþlediðin oldumu be usta Bak alev alev yanan Yarý aç yarý tok yatan Çýkayým derken battýkça batan var be usta Ve usta sen ve beni yok bu iþin Güller ayný koksun hepimize Bir çorba kokusuna düþsün umutlar Attan düþeni attan düþen anlar be usta Gözyaþý mutluluða düþsün El verelim Gözyaþlarý Mutluluða dönsün be usta
Cengiz AKSU
Sosyal Medyada Paylaşın:
CENGİZ AKSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.