İnsanoğlu
Akýl çýkýnýnda çok mu aklýn var?
Gel, önce kendine bak insanoðlu!
Sen herkesi fazla saf mý sanýrsýn?
Senden daha safý yok insanoðlu!
Cebinde paran var yüreðin fakir,
Baþkasýný neden görürsün hakir?
Merhametin bitmiþ, vicdanýnda kir.
Daha sana sözüm çok insanoðlu!
Dilinde bin türlü gýybet ve nifak,
Böyle karanlýða söker mi þafak?
Senin elin þerre uzanýr ancak
Elini üstümden çek insanoðlu!
Kandýrmak üstüne uzmansýn uzman,
Kuyular kazmakta mahirdir kazman.
Neyi deðiþtirir kitaba yazman?
O sözlere karným tok insanoðlu!
“Ne ararsan ara, kendinde ara”,
Kapanmýyor kalpte açtýðýn yara.
Silinmez ki yüze çaldýðýn kara
Olamadýn gittin ak insanoðlu!
Ýþin gücün para ile pul ile
Ne kazandýn rezil, rüsva hal ile?
Menzile varýlmaz çýkmaz yol ile
Kolay ise gel de çýk insanoðlu!
Sen, “kardýn, borandýn, bahardýn, kýþtýn”,
Neler deðiþti ki þimdi deðiþtin?
Pilin mi bitti de gelip sýðýþtýn?
Çektiklerin sana hak insanoðlu!
28.12.2029/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.