KATRE _İ MATEM
Kulaklarý çýnlatan sela sesi kimin mi diye soruyorsun,
Bu gün tüm kainat suskun,
Kuþlar sessizce sýlasýna hasret gibi göçüp gittiler.
Papatyalar boynundan kýrýk,
Yerdeki çiçeklerini izlemekte.
Fesleðenlere her dokunduðunda aðýtlar yakar.
Sanki dýþarda ölüm havasý var,
yada ben öle görüyorum.
Gözlerim yokluðuna ram uzaklara dalýp gidiyor.
Siyahlara bürünmüþ meczup bedenin sana selamý var.
Gönlüm neden bu kadar buruk söyleyin bana ,
Yoksa oda güne vedamý etti benim hayata ettiðim gibi.
Dýþarda bahar havasý var diyorlar,
Herkes telaþlý neþe içinde.
Ey gönül sen niye suskun avaresin,
Senide mi kýrdýlar, daðýnýksýn,
paramparçasýn.
Bende bir matem havasý
Hangi daða,
Hangi taþa seslensem seni,
Hangi denize ,
Savursam meftun rüzgarlarýmý,
Diriltmeye yeter mi katre_i matemimi.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.