Ah sevda üzerine tamamlanmaya çalýþan insan, Ne diye kývranýrsýn ki? Sevda çok evvelde kaldý. Zahirde kayboldu!
Ne diye aranýp durursun? Sevda denen kelime bile her harfini baþka kelimelere feda etti.
Ah be kendini kaybetmiþken baþka þeylerle uðraþan, Dýþý evreni yakan içi bomboþ olan insan!! Ne diye baþka yerde ararsýn? Tek çare özün deðil midir?
Ey insan ne diye kendini bu kadar üstün görürsün? Evrende toz zerresinden ibaret deðilsin!! Ey can olan canan ne diye muamma ile boðulursun? Ummanda kendini bulmak varken.
Ey Gaflet ile boðuþan kiþi ; Ne diye çare olacakken çare arar durursun? Dönüp özüne bak belki sendeki þifayý görürsün. Egoist bencil duygularýný öldürmek için belki bir yol bulursun....
~ÝP€K KA£KAN~
Sosyal Medyada Paylaşın:
İPEK_KALKAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.