SOKAKLARIN DİLİNDEN

Baþladý artýk kýþ sokaklar harbiden ayaz.
Aç ellerine üfle yazacaksan öyle yaz.

Köþede bir simitçi tiz sesle baðýrmakta,
Ýlahi bir davet var kullarý çaðýrmakta.

Salýncaktan düþüp ve parka küsmüþ bir çocuk.
Kibritçi kýz elinde ýþýl ýþýl bir boncuk.

Parmaklar dýþarýda ayakkabý kauçuk.
Öl deseydin belki de ölecektim be çocuk.

Düðümlendi boðazým zehri dýþa kusmadan.
Belkide söylenmiyor çok þey, küsüp susmadan.

Seveni arýyorsun buyur gülüm burdan yak.
Verene gidiyorsun eyvallah da ne ayak?..

Çocukken derlerdi ki beleþtir hep hayal kur.
Yýkýlan hayalleri karþýlýyor mudur kur?

Ne kadar içersen iç, sadece baþýn döner.
Gidenler geri gelmez yalnýz ýþýðýn söner.

Her þeye raðmen güzel hayat dik dur gülümse.
Güzel düþün nefes al ve hayatý özümse.

Yaþý deðil insaný yaþadýðý büyütür.
Sen hiç fark etmesen de zaman seni öðütür.


Emine Balý Oðuz.






Sosyal Medyada Paylaşın: