Bir Gülüşe Kanansın, Ücretin Belli Senin

“Ýp”in ile kuyuya, inenlere uyarým
Bir gülüþe kanansýn, ücretin belli senin
Desem posta koyarsýn, beni benden sayarým
Kullarý kül edensin, kudretin belli senin

Bedenin üzerine, çökmeden can direði
Karanlýða karanlýk, sarmadan can meleði
Hayallerin üstüne, giydirip can yeleði
Varlýðýnla kandýrmak, niyetin belli senin

Hizaya getirirsin, tek dozunla densizi
Cüzden öze göçene, sen söylersin son sözü
Kayýtsýz kalanlara, göstermezsin gün yüzü
Tescillisin âlemde, sýkletin belli senin

Fark etmez muhatabýn, gonca ya da olgunca
Aþka talip olaný, koþturursun ardýnca
Her kime dokunarak, atsan kalbine kanca
Emrinde köle olur, kuvvetin belli senin

Bilmeyenler öðrensin, sakinindir “Lâmekân”
Eserinle gülmeyen, ölüdür muhtemelen
Yörüngene girince, Leylâ’da Mevla bulan
Mecnun ve þürekâsý, ümmetin belli senin

Hiçbir tabip saramaz, marifetin yarayý
Yurt bilirsin adýnla anýldýðýn sarayý
Delibal’ýn mülkünde, alýrsýn baþ sýrayý
Ýsmine gönül derler, mabedin belli senin

Celil ÇINKIR - DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın: