Emperyalin aklýna körü körüne uyup. Kanýmýzý emenden davacýyým Hakim bey. Daðdaki çapulcuyu adam yerine koyup, Ölü diye gömenden davacýyým Hakim bey.
Güzeli görmeyip de çile diyen sadece. Hüzzam koyuluðunda cana deðen gizlice. Býkmadan, usanmadan matem olup her gece. Hüzün veren kemandan davacýyým Hakim bey.
Dost ve arkadaþ diye inanýp da kandýðým. Dudaðýma bir buse deðiyormuþ sandýðým Ciðerlerime dolan imanýna yandýðým. Soluduðum dumandan davacýyým Hakim bey.
Siyaset kazanýnda, yalana ve dolana. Bazen künde atýp da, bazen de çift dalana. Tüyü bitmemiþ yetim, günahýný alana. Gözlerini yumandan davacýyým Hakim bey.
Uykularý unutan, gözlerin arasýndan. Pansuman ede ede býktýðým yarasýndan. Ölçüp, biçip, tartarken çok çeken darasýndan. Çektiðim el amandan davacýyým Hakim bey.
Þahadet þerbetinin oluk oluk aktýðý, Acýlý analarýn, yollarýna baktýðý. Muþ mu, Huþ mu, diyenin kafasýna taktýðý. O Huþ’dan, o Yemen’den davacýyým Hakim bey.
Aklýnýn erdiðince, mana verip her þeye. El pençe divan durup, bir aðaya, bir beye. Mevsimleri unutup, baharda hazan diye. Açmayan yasemenden davacýyým Hakim bey.
Oyacak göz arayan parmaðýnýn ucuyla. Nifaký’ý matah sayan yýlanlarýn öcüyle. Dalgasýnda boðulup kan kustuðum acýyla. Yýkýk dökük limandan davacýyým Hakim bey.
Ecdadýma laf eden, kem gözlerden, kem dilden. Erine aðýt tutan ucu yanýk mendilden. Davacýyým gabardan, davacýyým kandilden. Petrol kokan Ramandan davacýyým Hakim bey
Sözü dilin ucunda kýzdýran lafazandan Sap yeyip saman veren azdýran lafazandan Ýnsaný candan bile bezdiren lafazandan Özde saptan samandan davacýyým Hakim bey
Bugün yarýndý derken, olacak mýþla, miþle. Bu devran, bu alemde, çöken hal ve gidiþle. Laf olsun, torba dolsun, havadan sudan iþle. Dolup taþan sümenden davacýyým Hakim bey.
Bir avcý edasýyla ardýmýzda iz süren. Edilen kelamlarý, dinlemeyip hor gören. Her lafa maydonozca, bilip bilmeden giren. Maydonozdan, çemenden davacýyým Hakim bey.
Ne çok görmek istedik, maviyi yýllar boyu. Yurdumuza göz dikmiþ, býrakmýyor it soyu. Gökler yarýldý sanki, dolmuyor dipsiz kuyu. Kararan asumandan davacýyým Hakim bey.
Hep iyiyi aradým, kötülüklerden kaçtým. Beyaz güvercin oldum barýþ yolunda uçtum. Adaleti ararken, baþýma iþler açtým. Kaþ çatan o simandan davacýyým Hakim bey.
Bir harala gürele yaþým erdi kemale. Kul Fikret’im bir ömür deðer verdim amele. Yaþanýr dünya için varamadan emele. Yitip giden zamandan davacýyým Hakim bey.
Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.