Öyle bir yar düþünün ki; Yaklaþtýkça git, Uzaklaþtýkça gel desin. Dili sürekli kovarken, Kalbi hep davet etsin. Öyle bir yar düþünün ki; Ne sevsin, Ne sevilmek istesin. Ne gelsin, Ne gitmene izin versin. Ve siz öyle bir can düþünün ki; Ne bedende kalsýn, Ne de ecel gelip onu alsýn. Ýþte ben; Böyle bir aþkýn esiriyim. Ýþte ben; Böyle bir sevgilinin derdindeyim. *** Öyle bir yer düþünün ki; Ayak basýlacak topraðý, Dönüp bakýlacak uzaðý yok. Tomurcuk açacak yapraðý, Kaçýp kurtulacak sýðýnaðý yok. Öyle bir yer düþünün ki; Gece ile gündüz karýþmýþ. Yer ile gök birbirine yapýþmýþ. Ve siz ne gökdesiniz ne yerde. Söyleyin nasýl çare bulunur, Böylesi bir derde. Ýþte ben; Böyle bir kaderin esiriyim. Ýþte ben; Böyle bir kederin çekeniyim.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.