nerede kaybettiðimi bilmediðim bir umudun peþindeyim sýr olmuþ sanki,bilinmez bir zamanýn pençesinde sayfalarýný karýþtýrýyorum akýl defterimin belki bir sayfasýna þiir diye karaladýðým düþ kaçkýný karanlýðýnda rastlarým izine diye yok.... en son ne zaman, þöyle içten gülümsediðimi hatýrlamaya çalýþýyorum bir tebessümün içimi ýsýtan sýcaðýnda bulurmuyum diye yok..... çýkarsýz,anlamýný kurcalamadan, cümleler kurduðumuz bir dost sohbetinin konusumuydu acaba diyorum yok..... adresini ezbere bildiðim tek ev de arýyorum çocukluðumun geçtiði, orada da, yok...... çok yaðmurlu bir gün geliyor aklýma sonradan onda da mevsimleri þaþýrmýþtým seviyor’muydum, seviyor’muydu, bilmiyorum,unutmuþum..... belli ki, yýllara,riyakar sevgilere yenik düþmüþ o da benim gibi hiç bir yerde yok, bulamýyorum.....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.