tozlu raflarda unutulmuþ yýrtýk bir kitap gibiyim param parça yüreðim kýrýk hevesim tutunamýyorum artýk hayallerime uykularým bulanýk solu yamýyorum uçsuz bucaksýz taþ oluyorum dipsiz karanlýk kör kuyularda
kol kola insan hep yalnýzlýk þehir týkadý hevesimi sanki her yer yabancý her þey çok sesli bazen karýþýyor aklým kuþkulu gözlerim yosun tutunmuþ aðaç gibi yere düþmüþ binlerce yaprak arasýnda yalnýzlaþýyorum þehir gibi
gecelere gökyüzüne bakýyorum yýldýzlara bakýyorum ne kadar çoklar ne çok yalnýzlar ne kadar parlak gök yüzü buðulanýyor gözlerim sesiz vahþi daðlarýn uzak dik sarp ve acýmasýz oluþunu çiçekleri kuþlarý aðaçlarý ardýç kuþlarýnýn ardýçlara bir inip bir kalkýþýný özlüyorum
daðlara bakýyorum doða su hava daðlarý özlüyorum yaðmur yaðdýkça dað toprak kokar yosun kokar yaþ kokar çiçek lale nergis sis kokar yaðmur yaðmazsa toz kokar
þehri özlüyorum þehir ýþýk kokar beton duvar araç motorin gece gri ýþýl ýþýl ava meler havasý pis þehir is kokar birde aydýnlýk insan lüks araç lüks evlerde aþk kokar
doðunca güneþ aþ iþ mutluluk insan sevgi ve umut kokar þehir mis kokar
Alirýza aslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
alirıza aslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.