SEN DE ANLA !
Yokluðunmuþ ayaklarýmý dolandýran,
Sana koþarken anladým.
Güzergahý mutluluk olan bir sebep lazýmmýþ meðer,
Yanaklarýndaki çukuruna müebbet olduðumda anladým.
Kahkahalar gözyaþýyla harmanlanmalýymýþ,
Sen gülünce, yüreðimde tomurcuk açtýðýný gözyaþý döktüðünde anladým.
Özlemek ölümden betermiþ,
Gözlerim, kör karanlýkta seni ararken anladým.
Sevda hayal edip sadece seviþmek deðilmiþ,
Omuz omuza yürümek,tasalanmakmýþ, yükünü paylaþtýðýmda derin bir iç çekiþinden anladým.
Güvenmek,Güveniyorum demek deðilmiþ,
Yapýyorsa bir bildiði var demekmiþ,iki ayrý bedenden bir can olduðumuzda anladým.
Saatlerce konuþmak deðilmiþ özlem gidermek,
Zamanýn nasýl geçtiðini anlamadan uzaktan seyretmekmiþ,ayazda aþkýnla ýsýndýðýmda anladým.
Geriye dönüþü yokmuþ bendeki bu divaneliðin,
Sen yokken kalbimin sessizce atmasýndan anladým.
Kör bir kuyuya düþmek deðilmiþ korkum,
Orda sensiz kalmakmýþ, hergece sabahý beklerken anladým
Ölüm deðil beni ürperten,
Buz kesen bedenler arasýnda seni yalnýz býrakmak,
Birlikte sabahlayamamak,bayram ziyaretleri yapamamak mesela,
Mesela haným varmý bir isteðin gelirken eve diyememekmiþ,
Kocacýðým dediðinde anladým.
Ansýzýn farkediverdim müzik deðilmiþ beni meþk eden,
kadehin dibinin görünmeside deðil,
AÞKINDAN SARHOÞ OLDUÐUMDA ANLADIM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.