Kar yaðmýþ üstüme Üstümde ise Yaðmur sularý Islaklýðýmý görmüþ Güneþ Sýrt dönmüþ Yinede Dilim damaðým kurumuþ Ama ayaklarýma kan durmuþ Çið deðilken piþmiþim ateþinde Dilsizken konuþmuþum þuursuzca Bir kör olmuþum, bir deðil Sarmýþým kendimi zamana, ölmeyi unutmuþum Bir saz olmuþum, türküler yaþatan Bir ney olmuþum, huzuru üfleyen Kapý eþiðinde yatan bir kedi olmuþum Kývrýlmýþým Kendi içime, sýcaðýmý kendim bulmuþum Belki de hiç biri Manasýz ve öylece yok olmuþum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lidi Vanna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.