Memleket Rüzgarı

Dumaný tüter burnuma memleket rüzgarýnýn.
Ciðerime dolar top oynayan çocuklar, çekirdek çitleyen kadýnlar, gizli saklý kol kola gezen gençler.
Her nefes alýþýmda hissederim.
Ciðerimde dönen duman, memleket rüzgarý.

Daha derin bir iç çekerim.
En derinden.
Memleketimi geniþletip herkesi bu gurbet ellerinde içime sýðdýrmak için ama nafile.
Güzel yarimi alýkoyamam evinden, dilinden.
Ýnci kuzumu alýkoyamam köyünden, bebesinden.
Kendimi alýkoyduðum bu ellerde, kendime rastgelmek için bir nefes daha çekiyorum.
En derinden.


Ellerimi uzatsam dokunamam bilirim, ciðerlerimde parmaklarýnýzýn izi.
Dokunan herkesin izi,
Kokusuna özlem duyduðum herkesin o narin izi.
Bu nasýl bir memleket rüzgarý?
Nefes aldýkça boðazýmý sýkýyor,
Kuzularým sessiz, bebeleriyle bir köþede.
Yarimden haber yok.
Memleket suskun.
Anam bana küskün.
Bu nasýl bir memleket rüzgarý?
Fýrtýnadan kimsenin haberi yok.
Bu nasýl bir memleket rüzgarý?
Kimsenin kimseden haberi yok.


Kývanç duyuyorum her halinle sana,
Ey rüzgar dallarý kýran, bel büken rüzgar.
Gurbette büktün belimi, kýrýldý dallarým .
Bu sessizlik bana göre deðil, bu sessizlik kuzularýn sessizliði,
Ne ararsýn buralarda ?
Beni aldýn benden, daha ne istersin? Söyle,
Ýçimde hýrçýn dalgalar çarptýkça kalbime, yosun tutuyorum yine ve yine.
Ciðerlerimden kurtul artýk kalbimi de temizle.


Öyle bir es ki, tozu topraðý götür, uyuyanlarý uyandýr, kuzularým susmasýn artýk.
Anam küsmesin gayrý.
Yarimden tez gelsin haber.
Selam götür herkese memleket rüzgarý.

Sosyal Medyada Paylaşın: