Bazen!..
Umuda yolculuk trenine bindim,
Ümitle – umutla, gidiyorum bazen,
Güllerin içinden, bir demet yapýp,
Görürsem veririm, diyorum bazen…
Çelenk taktým bulutlara, baksa bir,
Siyaha-mateme gözü, takýlýr mý bazen,
Cami hoparlörü ile seslensem acaba,
Cumadan cumaya, duyar mý bazen…
Üsküdar vapuru-galata köprüsünde,
Ya da Atakule’den, görülür mü bazen,
Tülbent altýnda, daim gizlediði saçlarý,
Titreyen ellerimle, örülür mü bazen…
Düþünce havuzumda, her gün beslerim,
Sevgim avuç avuç idi, sezdi mi bazen,
Her adýmým da, kanýmda dolaþýyorken,
Beni hiç düþünmeden, gezdi mi bazen….
Her ne kadar uzaksa, kalbime yakýn,
Küçük öpücüklerimi, alýr mý bazen,
Ansýzýn çöreklenip, kel baþýma oturan,
Feleðin fesi gibi öylece, kalýr mý bazen..
Diken üstündeyim, minder bile sermem,
Kuþ tüyü bu aþkýmdan, bezer mi bazen,
Gün ola, kavuþursam gamze yanaklarýna,
Týpký, yaþamým misali, üzer mi bazen…
Aþk bir günahsa, ben çok günahkarým,
Dünyayý-aþký yaratan, siler mi bazen,
Ömrüm-yýllarým, hep kaybetmekle geçti,
Bana da, þans-talih-kýsmet, güler mi bazen…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.