Göz Gördüğüne Bakar

Göz Gördüðüne Bakar

Bakarken el O güle, gülün gözü bülbülde
Dünyanýn düzeni bu, göz gördüðüne bakar
Kývýlcýmlar saklýdýr, sönmüþ külün içinde
Bir anda, alev alýr düþtüðü yeri yakar

Elinde gül sepeti, naðmeler var dilinde
Ezelden bir goncadýr, renk renk açar dalýnda
Binbir edâ, bin haz var, o nâzenin halinde
Çaðlayan bir pýnardýr, gönül daðýndan akar

Ne hazân, ne kýþý var, onda mevsim ilkbahar
Göklerden ýþýk  saðar, üstümüze nur saçar
Bilmeyen gönüller nâr, bilenler hep bahtiyâr
Yýldýzlar önce O’na, sonra da Ay’a bakar

Vazoya gülü deðil, kendisini koymalý
Ýnsanlar sýra sýra, gelip seyre dalmalý
El ayak çekilince, yalnýz bana kalmalý
Baþka bir þey istemem, ömrümce bana yeter

Elinde gül sepeti, naðmeler var dilinde
Ezelden bir goncadýr, renk renk açar dalýnda
Binbir edâ, bin haz var, o nâzenin halinde
Çaðlayan bir pýnardýr, gönül daðýndan akar
Sosyal Medyada Paylaşın: