Her sabah uyanýyoruz Sonra yatana kadar aradaki zamaný dolduruyoruz Sanki uyanmak garanti! Ne yaptýysak vicdan rahat Dilimizde bol avuntu Mutluluk dudaklarýmýz arasýnda kalan kýrýntý Dökülüyor topraða çokluk…
Çarmýha gerilmiþ ilahi sözler Savaþlara þahit olmuþ gözler Þimþek kaç bin voltla etrafa aydýnlýk saçýyor Günah iþlemeye sen devam ettir ey nefsim nasýlsa var vurulacak dizler Hatýrla doðarken aðlamýþtýn… Hatýrla “Kalu belâ” derken yeminini Ýlk aðýdýnda býrakmýþtý kýrýþýklýklar yüzünde Gelecekte sözünü tutmazsan hatýrlayasýn diyen izleri Ne kadar baksan aynaya Hatýrlamazsýn ama!
Ýnsan kefen parasýný kazanmak için çalýþýr adeta Nefesiyle alýp verdiði havanýn hesabýný yapmaz Kokusuyla misk daðýtan çiçekleri Amazon ormanlarý dokusuyla oksijen daðýtan yapraklarý Her an görse görmezden gelir Bu suyun kaynaðý Bu sütün kaymaðý Boþuna yaratýlmamýþtýr oysa Çalýnmaz diye Alýnmaz diye Garantisi yok ama yedikçe þükretmez doysa Her þeyi satýn alamaz para Her diþi saran yiyecek, doyurmaz dünya Rahmet yaratýcýdan hediye Ah bilse…
Güneþ nasýlsa doðacak Ay geceleri dolaþacak Rüzgar esecek belki tayfun olacak Belki yaðan yaðmurla her yeri sel götürecek Her içkiyle Her uyuþturucuyla Yaptýðýn dansýn zelzeleyi unuturacak Her gün sýradan beklentisi… Diktiðin güller vazolarý süsleyip sonra da solacak Mevsimler bir bir geçecek Sana yazýlan mektuplar ömür sandýðýnda okunmadan saklanacak Uyarýlar…
Gördüðün sadece hastalýðýnda içtiðin haplarda Bunun dýþýnda ne varsa emrinde, üstelik de sana göre garanti Kaç ton yemek yedin kaplarda Kaç milyon giysi dizildi elbise dolabýnda Kaç trilyon para girdi çýktý cebine Sana görünecek piyangodan çýkmýþ gibi bir amorti Yataðýna hapsolduðun ömrünün son demlerinde Yapýlmýþ uyarýya yazýk…
Oysa her gün ayný Boþa ömrünün harcanmýþ dizayný… Düþün boþuna mý vatan için ölüp þehit oldu asker Ýmam hakkýný helal et der Düþün ne yaþadýysan kendi seçtiðin kader Felek yok, var keder Düþün arabalar, uçaklar, tanklar ne amaç için yaptý seferler Sen eðlenmekten baþka ne düþündün Sandýn ki bu yaptýðýn kazandýrdý zafer! Ne hayallerin öldü ne küstün Ne de ibadetleri yapmadým diye üzüldün Senden baþka herkes Allah yolunda çalýþýrken Sen yanlýþa düþtün…
Mutlu musun peki Gün geldiðinde sözlüye kalkýp sorgulandýðýnda karnene Allah yazar mý pekiyi Neyi harcarsýn, neyi? Ben söyliyeyim nefsim Ömürle verilen ana sermayeden biçilen herþeyi…
Uyan uykudan Bugün karnene tövbe yaz Kurtul korkudan Mutluluk vermezmiþ diyen vesvese Ve kuþkudan
Leyla çöllerine Mecnun ol Her kum tanesi gibi kul Gittiðin olsun dosdoðru yol Yokluk…
Hatýrla her gün olabilir kýyamet Ýhtimal sonrasý sefalet Hayýrlý ameldir Þu dünyada aradýðýn gerçek ganimet… Bilmezden gelme haydi Fani dünyada görünen her þeyin emanettir, emanet!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.