ÖMÜRDEN VERDİK

ÖMÜRDEN VERDÝK
Ömrümüzden kayýp giden
Hergün her hafta her ay
Zaman ne çabuk tükeniyor
Vay anam vay’ki vay
Aslýnda alýp verdiðimiz nefestir
Yaþamaya verdiðimiz hevestir
Bazen ýslandýk yaðmurlarda
Bazende çok üþüdük yaðan karlarda
Bazen içimiz ýsýndý
yudum yudum içtiðimiz çaylarda
Hayat geçiyor iþte
Takvim takvim yapraklarda.

Koca bir yýlý daha devirdik
Yýlýn son yapraðýnýda çevirdik
Her bir günü ömürden verdik
Bazen hüzünlenip aðladýk
Bazende mutlu olup keyiflendik
Mutluluklar gördük çok sevindik
Acýlar yaþadýk hüzünlendik
hýçkýrýklara boðulup düðümlendik
Her gelen yeni yýllara güvendik
Mutluluk huzur getirecek diye
Ve maalesef hep kaybettik.
Umutlarýmýzý býraktýk baþka yarýnlara.

Ah Bekirem
Alýp verdiðimiz nefes sayýlýdýr
Çiçekler desen desen tonlarýndan
Hayvanlar yaþadýðý doðasýndan
Ýnsanlar iyiliðiyle kötülüðüyle ayrýlýr
Yolu sevgiden merhametten geçenin
Yüreðinde sevgi dilinde duadýr
Bu dünyada yapýlan iyilikler kâr kalýr
Ýyilik yapan karþýlýðýný sevgiyle alýr
Mal mülk hep boþ
Kör çukura girdiðinde
Bir Cansýz beden birde kefen kalýr
Sonu koca bir ölümdür
Ne kadar dirensende yýllara.
Þiir:Bekir Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın: