Leylak rengi bir sevinçle uzat bana ellerini. Nurdan Kaplan
Leylak rengi bir sevinçle uzat bana ellerini.
Ad
Despina Mou Ben onu leylaklarla sevmiştim. Leylak kokusunu onun kokusu diye Kendimi kandırmıştım. İlkbaharı onun yüzünden sevmiş, Taze bahar dallarına onu anlatmıştım. Hele kiraz ağaçlarının bir dili olsa da Benim aşkımı, Benim özlemimi, Benim gökyüzüne haykırdığımı, Onlarca defter bitirdiğimi, Bulutlara sevdamı yüklediğimi Ahh ah bir anlatsa Bu aşktan delirdiğimi. Bak ona bir şiir daha yazmışım Tarih mi mayısın beşi. Hadi onu da okuyalım Belki duyar o boncuk gözlü İnatçının teki. Çok özledim demişim, Sanki hiç özlememiş gibi: Çok özledim seni... Öyle ki, Bilsen Duysan Görsen Ahh bir bilsen... İnan ki Sensiz sevemedim bu şehri. Sensiz anlamadım kendimi! Sensiz bırakma beni. Bir bahar sabahı... Tepemizde taze kiraz dallarıyla Senin gözlerinde de Leylak rengi bir sevinç... İşte o şekilde Leylak rengi bir sevinçle Uzat bana ellerini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurdan Kaplan Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.