Ýnan bana derken tanýþýrken sen,
Vurgunum aþkýnla KÜLÜM diyordun.
Saatler yetmiyor, konuþurken sen,
Ay yüzlüm, sevdiðim, GÜLÜM diyordun.
Dýþýma taþýyor sevgin dumanla,
Sende sev tanýrsýn beni zamanla,
Düþmanýn deðilim halimden anla,
Gönüllü hamalým,KULUM diyordun .
Gözlerin ufkuma sanki bir güneþ,
Cemalin ay, ruhun benliðime eþ,
Elimden tutarak gel yavaþ yavaþ,
Mutluluða giden YOLUM diyordun.
Derdeber olduysam içtiysem þarap,
Çok görme ne olur ,bu garip harap,
Emrine amade ,elinde mýzrap,
Çal beni sazýnda TELÝM diyordun.
Nazende sevgilim sabrým yorulur.
Bu gönül sinende, ancak durulur.
Sevdan nakýþ nakýþ cana örülür.
Sermiþim önünde KÝLÝM diyordun.
Beklerim açýlmaz ne kapý,perde,
Meftunum, biçare düþmüþüm derde,
Kanayan yarama merhemin sürde,
Tekliyor aþkýndan SOLUM diyordun.
Zehir bile þerbet, yârin elinden.
Ah bir kere sarsam tutup belinden.
Öpsem koklayarak seni gülünden.
Oracýkta gelsin ÖLÜM diyordun.
Vazgeçip sevdandan birgün gidersem.
Eðer ki bilmeden yanlýþ yaparsam.
Þiir yüreðine yazýk edersem.
Taþýnsýn omuzda SALIM diyordun.
Sevda Doðan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.