AfYok
Bahar da açar imiþ bin bir renkli çiçekler,
Sen öldürdün baharýmý, öldü bütün çiçekler.
Gözlerim görmezidi, senden baþka kimseyi,
Sen de çekip gittin ya görmüyorum kimseyi.
Benim için ölürmüsün demiþtin ya sen hani,
Bak öldüm þimdi ben yaþýyormuyum sanki.
Umut verdin kalbime sevdim inandým ben de,
Ne safmýþ þu yüreðim kandý bir çift sözüne.
Yaktýn beni volkan gibi, sen de yanasýn emi,
Beni her gün aðlatan, sen de gülmeyesin emi.
Aþk dediler ben de ki yaþmýþ meðer göz de ki
Bana Mecnun diyorlar, söyle sen Leylamýsýn ki.
Gelme artýk geç oldu, yüreðim kanser oldu,
Sevmem mümkün deðil, ne yazýk artýk seni.
Mevsimlerin tadý yok, bu aþkýn bir adý yok,
Mevlam af etsin seni, benden yana bir af yok.
Mustafa TELLAL
16.12.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.