Aklım Fikrim Sende Kaldı Yaylacık
Emin ol hiç kimse unutmaz seni
Gurbete gidenler döner Yaylacýk
Hasretin divane eyledi beni
Aklým fikrim sende kaldý Yaylacýk
Buz gibiydi suyun temizdi havan
Çok çetindi kýþýn vermezdi aman
Bazen her tarafý sarardý duman
Sisin bile çok güzeldi Yaylacýk
Neþeli geçerdi ilkbahar yazý
Madýmak toplardý gelini kýzý
Seven gönüllerde bitmezmiþ sýzý
Çocukluk aþkýma n’oldu Yaylacýk
Topçuk toplar tuzlar piþirir yerdik
Tarlalarda boldu sap sarý yemlik
Çok lezzetli idi ekinden firik
Ne çok hatýran var bizde Yaylacýk
Düðene binmeyi ne çok severdim
Harman vakti sanki bayram ederdim
Kaðný ile bir çok yere giderdim
O günleri unutmadým Yaylacýk
Ömrümde bir defa yýðýnda yattým
Kýlçýklar boynumda belaya çattým
Dedim eyvah bu defa hapý yuttum
O gece hiç uyumadým Yaylacýk
Eþeðin sýrtýnda az mý dolaþtýk
Köyden köye eþek ile ulaþtýk
Zaman zaman köpeklerle boðuþtuk
Çok tehlike atlatmýþtýk Yaylacýk
Tarlalarda taze nohut yolardýk
Düðünlerde halay çeker oynardýk
Sabunlu taþ vardý gider kayardýk
Ne güzel günlerdi onlar Yaylacýk
Büyük ormanýmýz daðýmýz vardý
Bahçelerde güller güzel kokardý
Ýlkbaharda çiðdem çiçek açardý
Ýlkbaharýn bam baþkaydý Yaylacýk
Demirci babaya hayraným hayran
Köyümün topraðý taþýna kurban
Güner’i gurbette koymayýn aman
Al beni de bas baðrýna Yaylacýk
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 29.06.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.