Canımız Yandı.

Canýmýz Yandý

Aðlayarak geldi Dünyaya.
Bir bakýþ attý masmavi gözleriyle.
Annesine bakýyordu masumca.
Mis gibi Cennet Kokusu üzerinde

Baþladý keþfetmeye hayatý.
Ona bir sorsalar.
Ýster miydi böyle acýmasýz bir Dünyada yaþamayý?
Yumuþacýk kývýr kývýr saçlarý pamuk gibi elleriyle.

Önce emekledi ardýndan baþladý yürümeye.
Öðrencisin dediler ona 6 yaþýna girdiðinde.
Sýrtýnda aðýr okul çantasýyla.
Hayatýn Yükünü taþýr gibiydi.

Ne zaman büyüyeceðim diye.
Soruyordu kendi kendine.
Evlendi çocuklarý oldu 2 oðlan 1 kýz.
Seviniyordu bir kýzý oldu diye.

Çok uzun sürmeyecekti mutluluðu.
Bir gece ansýzýn sarsýldý heryer.
Mahþer yeri gibiydi sokaklar.
Çýkamadýlar enkazýn altýndan.

Þimdi çok uzaklardasýnýz biliyorum.
Unutamýyorum bazen aðlýyorum saatlerce.
Hatýrladýkça güzel günlerimizi teyzem ve kuzenlerim.
Canýmýz yandý 17 Aðustosta acýmýz ilk günkü gibi.

youtu.be/zqObkhYFc3w
Sosyal Medyada Paylaşın: