Güneşin alını

gözlerimiz de yanan ultura kirpik dolgusu
ellerimizde donan kýþ qýyamette ayaz tortusu!
derisi soyulan NESÝMÝ ler dik
esmer günlüðümüz üzerlerinde denenen
eza ve cefa !

bakarken güneþin solgun tonuna
avuçlarýmýz da hasret sýkmasý
bir birinden baskýn kararmýþ yýllar !
gençliðimizi zamansýz aparan yýllardý
vede
üstüne kas katý zaman

doðmuyor du üstümüze yeminsiz
dünden deviten gün !
öz de
tek teli kýrýlmýþ
Yusufcuk lar dý yarýný getirecekler
onlarýnda kanatlarý dört yerden kýrýlmasaydý ?

unuttum mu sandýn üsten sýkma
ayaz,paslý kelepçeleri ?
bir yýlan derisi gibi izi kalýr dý
ince,sýska bileklerimiz de
günler se !
direngen ama solgun
sesi soluðu çýkmayan yaman günlerdi
harman týnaz makinesi gibi
dost ve düþmaný
ayýran yýllar

hele
kum torbalarýnýn sýrtýmýzda
inip kalkdýk ca
filizlenip
açan
vede
mor/lanan mor güllerdi,iç karartýcý
hayýf diye sakladýklarýmýz
hesabý
tutulsada günlüklerimizin !
defterler ince
kalem/se kýrýktý
orta yerinden!

uzaktan reþid gorünen
yedi
köþeli þapkalýlar gelirler di
ziyaretlerimize
örgütsüz kolhoz!
iki kemik
çökülmüþ avurt !
saman renginde

usta pokerciler gibi
ziyaretimizi haram edercesine
öðüt üstüne öðüt verirlerdi,düzen kýyrýkçý
kendini bilgili sanan
kare
AS
gibi! !
ama !
teslimiyetçiliði sýralayan
Ana,Babalar
tek þartel sigorta
düz
daban
galoþ !

elleri
potur
kursaðý aç
özde bizden beter kaderci mahluklar dý !
kendini bir türlü sorguluyamayan
yoksul ana,babalar


Kadir Haktan Türkeli
Sosyal Medyada Paylaşın: