Oturuyorum

Oturuyorum.

Sormayanlar sordu deyip söyleyim.
Ýþim gücüm yoktur,oturuyorum.
Sabah nasýl isem,akþam öyleyim.
Kimim kimsem yoktur,oturuyorum.

Hatýralar, mevzilenmiþ duvara.
Savaþýrlar,kalýr isem avara.
Derdim dilsiz,duyuramam civara.
Kalem/defter yoktur,oturuyorum.

Bir resmi olsa da, bakýp aðlasam.
Burdan geçecekse,bin yýl aðlasam.
Bayram edecekse,ben hep aðlasam.
Aðlayýp aðlayýp oturuyorum.

Görsem de tanýmam,belki geçmiþi.
Gönül arar,ayný tas dan içmiþi.
Getirmek zor,avucundan uçmuþu,
Dizlerime vurup,oturuyorum.

Zaman,düþmaný da özletiyormuþ.!
En güzel yýllarda ruhum uyumuþ.
Anam olsaydý da verseydi yumuþ.
Hatýralarýmla oturuyorum...

Yine,çocuk olup,sesli aðlasam.
Oyuncaklarýmý süsle baðlasam.
Köyümde gezerek,Türkü söylesem.
Aðýtlar yakarak oturuyorum.

Biliyorum...Ardýmdan el sallarsýn.!
Elzem im sin...gönlümde tek sen varsýn.
Temmuzda buz,þubat ým da ki har sýn.
Ülker e yaslanmýþ,oturuyorum...

Lambayý söndürdüm,perdeyi çektim.
Ümit sancaðýmý mahþere diktim.
Mevlam hak görürse,içimi döktüm.
Nebii deyip deyip,oturuyorum...

Nebi KILIÇKAYA
19/12/2019
Perþembe
03:20
Sosyal Medyada Paylaşın: