YALNIZLIK

********Hiçbir anlamý yoktur aslýnda güzün
********Yine de bir tarafý sevinç kokar bir tarafý hüzün


1.Mevsim

Bir vedânýn siyâh beyaz çizgilerinde saklý ihtiþâmýn adýdýr yalnýzlýk
Ölümlü kadar sembolik
Ölümsüz kadar gerçek
Anýt kadar muhteþemleþen bir bellek


2.Mevsim

Maðaralarýn yorgun fakat ümitvâr insanlarý deðiliz artýk
Gökdelenlerde yaþýyoruz ama
Ana yemeðimiz doyumsuzluk, yalnýzlýðýmýz katýk


3. Mevsim

Ey ademde boþluk olan hayâlim
Nefessiz kalan dolu dizgin ýrmaklar gibi özlüyorum seni
Bir kâbus seli akýyor rûhumda
Unutuldu durak yerlerim
Kalkmaz oldu otobüslerim
Yol mu bitti yolcu mu kalmadý bilemiyorum
Titreþim yaðmurunda yýldýz arýyorum
Hiç tanýdýk sese rastlayamamanýn verdiði evrensel bir boyutta kayboluyorum
Ben, çevirmeli telefonlarýn sýcaklýðýnda yanmak istiyorum


4.Mevsim

Cânýmý bu kadar incitme Dil-ârâ
Paydos deyiver paylamaya
Sebil etme duygularýmý
Peþkeþ çekme Þeytana
Dil-ârâ zulüm hiç yakýþmýyor sana


5.

Her köþe çâresizlik kokuyor
Sayýlarýn biri inip biri çýkýyor
Lokmalarý kendisiyle bile paylaþamayan adam
Yalnýzlýðýný takvimlere anlatýyor

Zaman sýyrýlmýþ kemiðinden
Eser yok hayatýn deminden
Donmaktan beter solmuþ gül
Susuvermiþ ölüm orucundaki bülbül
Oysa harekete ihtiyâcý var ortamýn
Deðeri çok büyük tebessümle konuþmanýn
Bir türkü sunuver ey Azrâil
Ki umut taþlarýyla gelsin Ebâbil


Dursun Tiftik



Sosyal Medyada Paylaşın: