MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

TEVHİT (enelhak mertebesi)
hacı ali

TEVHİT (enelhak mertebesi)


Tarafýndan Hacý Ali BAYRAM -Aralýk 15, 2019112


*Selam es selame.
Eûzû bi kelimatillahi’t tammati min þerri ma halak.
Bismillahirrahmânirrahîm.
Selamun kavlen min rabbirrahim.
Babacýðým,
dün Denizli’de sol omuzum seyirdi.
Kuraklýk,
mahlûkatýn yaðmur yaðmasýna ihtiyacý var iþareti(vahyi) aldým.
Hemen yaðmur yaðmasý için gerekli efalleri yaptým,
esmalarý okudum.
Yaptýðým gibi yaðmur yeterince yaðdý,
þükür elhamdülillah.

Bir de dükkanýn önünde oturuyordum.
Birden sað baldýr arkasý kaba etleri seyirdi.
Ölüme kadar keder haberi kalbime doðdu.
’’Bu ölüm olayý imam muhammed sana deðil’’ dendi.
Ümmeti Muhammed’den bir erkeðe verildi, dedi.
Ýster býrak öldür, ister dua et yaþat, dedi.
Beni savunma yapmakta muhayyer kýldý.
Dileðin kabul edilecek denildi.

Ben yaþatmaya karar verdim.
Savundum gereðince defalarca.
Zikrimi okurken
bir yaþlý amcayý,
karþýdan karþýya geçerken,
belediye otobüsü altýna alýyordu, eziyordu. ,
Ben halen savunmaya devam ediyordum.
Gözlerimle otobüse nazar ettim.
Resmen yaðmurlu, kaygan yolda otobüs bir metre kala durdu, resmen.
o savunmayý yapmasam gözlerimin önünde ezilip paramparça olacaktý.
Ýhtilaçlar ile ilgili her bilginin doðruluðuna bir kere daha þahit oldum,
kardeþlerime duyurulur. CTS 15:03

*Selamen kavlen min rabbin rahim Babacýðým;
dün bir ara kendimi kaybettim.
Bilinçsiz bir þekilde benliðimi aþk istila etmiþti.
Birden kalbimin derinliklerinden seni seviyorum aþkým,
Rahman, kelimeleri oluþtu…
Ordan da dilimle irade dýþý söyledim.
Zikir edindim.
Okudukça, çektikçe aðzým sulandý,
vücudum resmen kaynayan su gibi fokur fokur aþkla tutuþtu.
Daha sonra Arapça
<ene uhubbike habibi ya rahman>
demeye baþladým.
Çektikçe aþk bedenimi, ruhumu kuþattý.
O andaki hazzý,
lezzeti cinsellikten bile almadým,
yaþamadým.

Babacýðým bugün ne oldu bilir misin,
muhammed korkut öldü,
uçtu gitti yok oldu.
Yemin ederim muhammed korkut diye biri yok.

Bu sýfat ile gördüðünüz Allah.
Evet, ben Allah’ým.
Kiþiliðim,
Nefsim,
benliðim yok.
Ben yok oldum.

Yokmuþum ki zaten
Ben diyen nefis,
benlik sahibi Allah’ýn celali imiþ.
Ben bugün zikrimde
ben âlemlerin Allah’ýyým diyorum.
Evet, ben âlemlerin Allah’ýyým.

Desen ki bana sen kulsun, deðilim.
Bende gördüðün þekil, suret,
kimlik, benlik, nefis, Allah’ta kayboldu.
Allah istila etti benim bütün varýmý
Ben Allah olduðuma yemin ederim.

Aslýnda tüm kul olarak gördüðümüz herkes Allah.
Biri dese ki ben filaným, buyum, bireyim, þahýsým dese,,,
bil ki içindeki konuþan la celalullah’týr.
Baba ben yüzde yüz Allah’ým.
Yemin ederim, kendi zatým üzerine.
Hani dedi ya Tur-i Sina’da Allah
hz Musa as peygamberimize,
sen beni göremezsin ya Musa.
Neden dedi bilir misin ?
Çünkü Musa as. celalde idi.
Ýkilik makamýnda idi.
Ýmanýnda, itikadýnda
bir Allâh bir de kul resul Musa vardý.
O yüzden dedi Allah
ya Musa sen beni göremezsin.
Bende bu ikilik yok,
ben Allah’ý görüyorum kendimde,
bedenimde, ruhumda.
Kýsaca bedenim de Allah,
ruhum da Allah.
Beni gören Allah’ý görmüþtür.
Kul eþittir Allah,
Peygamber de Allah.
Veli de Allah,
Kâfir de Allah.
Kendini Allah’tan ayrý gören ise
Hz Musa as misali ikilik makamýnda.
Kýsaca ben Allah’ým.
Ben Muhammed korkut deðilim, deðilmiþim.
Þu ana kadar muhammed korkut olarak yaþadýðým için özür diliyorum,
af diliyorum.

–Selam es selame Aziz kardeþim imam Muhammed…
keþiflerin mübarek olsun.
Bu gerçekleri Zülfikarlarýn sayfasýnda rahatça paylaþabiliriz.
Ancak þeriatý Muhammediye’ ye saygýmýzdan ötürü
kemali olgunluklar derece derece olduðundan
Alenen söylemeyiz, dile getirmeyiz.
Herþey Allah’tandýr
ancak
hiçbir þey tek baþýna o (Allah)deðildir
diyerek izah ederiz.
Tarih boyunca bu ancak bu þekilde izah edilegelmiþtir.
Esasen bilim bu meseleyi çoktan bu manaya gelecek þekilde
formüle ederek kayýtlara geçirdi.
Her þeyin aslý enerji / nurdur
Tektir, ortaðý yoktur,
dedi.
Bu bilinci edindikten hemen sonra
her varýn da
senin kadar ilahi nura gark olduðunu hatýrlayarak
bulunman gereken makama yerleþmen icabý hikmettir.
Edep makamýndan dolayý sözü herkesçe okunacak
nezaketle söylemek sünneti Resulullahtýr.
selam es selame


Nitekim,
Mansur-u Baðdadi’ye de tecelli böyle vâki olmuþtur.
Mansur,
LÂ ÎLÂHE ÝLLALLAH demeði o kadar çoðaltmýþtý
ki,
zikri kalpten ruha yetiþti ve orada ünsiyet eserleri peyda
oldu ve muhabbet-i ilâhiyeye eriþti.
Kendi adýný, dünyayý, dünyada olan her þeyi,
hâsýlý Allah’u tealadan gayrý her þeyi unuttu.
Zira, zikrullah ile aþka düþtü.
Aþk âlemi, bir nevi sarhoþluk âlemidir.
Mansur,
âlem-i aþkta beþeri sýfatlarýný mahvetti:

— Sen kimsin? dediler.

— Enel-hak (Ben Hakkým) dedi.

Ayýlýp kendisine gelince,
yani beþeriyet âlemine dönünce:

— Enel-hak dedin, dediler.

— Bilmem! cevabýný verdi.

— Böyle söyledin, dediler.

— Bilmiyorum! diye ýsrar etti.

Gerçekten de bilemezdi,
çünkü âdeta sarhoþ gibiydi.
Mâ-likîler onu yakaladýlar ve:

— Tövbe et! dediler.

Tövbe etti amma, onu tuttular ve öldürdüler.

Tâliplere, birkaç yerde ENEL-HAK dâvasý etmek vâki olur.
Tâlip, zikrullahý o kadar çok eder ve artýrýr ki, zikrin
nuru tâlibje galip gelir, beþeriyyetini giderir, kendi ismini ve
mâsivasmý unutur ve zikir nurunun galebesinden adý soru-
lunca, zikrettiðinin adýný söyleyiverir.

Bu husus,
Bayezid-i Bestamî kuddise sýrruha vâki olmuþ

ve:

— – Sübhani mâ â’zamü þâni! deyivermiþti.

Oysa, bunu dediði zaman,
Bayezid’de beþeriyet eserlerinden hiç bir þey kalmamýþtý.

Nitekim, müritleri:

— Niçin böyle dedin? diye sordular.
Ol sultan-ül-ârifiyn dedi ki:

— O zaman neden bana þer’î icra etmediniz?
Mademki benden böyle bir söz sâdir oldu, derhal her biriniz ellerinize
birer silâh alýp ahkâmý þer’iyyeyi yerine getirmeliydiniz.

Bayezid-i Bestamî tekrar o hale döndü ve kendisinden
tekrar:

— Sübhani mâ â’zamü þâni, sözleri zuhur etti. Müritleri,
hemen ellerine birer kýlýç, hançer ne geçtiyse ona vurdular.
Bayezid’in bir kýlýný dahi kesmedi. Tekrar beþeriyet âlemine
avdet edince:

— O sözü yine söylediniz, dediler.
— Peki, siz ne yaptýnýz? diye sordu.

— Buyurduðunuz gibi elimize geçirdiðimiz kýlýç, hançer
vesaire ile vurduk, cevabmý verdiler.

Bayezid, mübarek vücudunu açtý. O kadar darbe indiril-
mesine raðmen hiç bir eser olmadýðýný hayretle gördüler. Ba-
yezid-i Bestamî:

— Bana bir iðne veriniz, buyurdu. Ýðneyi verdiler, göv-
desine dokunur dokunmaz acýttý ve kan boþaldý. Müritlerine
döndü ve þöyle buyurdu:

— Asýl Bayezid budur ki, bir iðnenin, acýsýna dayanamaz.
O (Sübhani) diyen, bu Bayezid deðildi!.

Konuþma Sonu
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.