Oturmuþ, Öylesine sessizce Dört duvar arasý, Soðuk beton üzerinde Konuþmuyordu, Dilini yutmuþ gibiydi Hafif adýmlarla yaklaþtým Adým seslerimle Onun yalnýzlýðýný katlettim Kapýyý araladým Gözlerinin içine baktým Kelimeler düðümlendi boðazýmda, Konuþamadým. Neyin var dedim Bir yalnýzlýðým vardý Onuda sen aldýn dedi Dili git dedi de Yüreði kal der gibiydi Kimsin adýn ne dedim Önce biraz sustu Sonra ben Hasan Berfe, Ýmkansýz aþkýn esiri dedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasan.berfe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.