“Gel,” benim gözümle bak dünyadaki eþyaya, Ya ehline biat et ya da var git yoluna. El vermeden kurtulmak çýkmak gibidir aya. Dergâhta bul yareni bekleme gir koluna.
Ya gökteki “kamer” ol; ya da “þems”, ki ýsýtýr. Merkeze insaný al, koþtur fenafillâha. Bir elden aldýðýný diðeriyle yansýtýr. “Gel,” dedik ne olursan “gel” fisebilillaha.
Yol uzun mu derviþe, kýsaltmak maharettir Kýsaltamayan çýkar ,hep bab-ý küstahan’dan Bu dergâhta kir olmaz her þey hep taharettir Boþ gelenler dolmadan asla çýkmaz bu handan
Sura üfleniyor say duyduðunda o ney’i Silkin dirilir gibi, kurtul mahpushaneden. Gel de gör yaþýyorken yanan þu divaneyi Rab’dýr güneþi, ayý insana bÜrhan eden.
O, ki neyzen hamd’edip üflerken huþu ile Ýnletirken kamýþý tertemizdir nefesi Kucaklar sanki arzý þefkat, aguþu ile Bize ilhamlar verir “hu” diyen eren sesi
Ayrýlýp vatanýndan yola çýkan abdal’ýn Gül gibi kokusunu çok uzaktan alýrýz Zemheride donmadan canlý kalan o dalýn Gölgesinde ilhamý bil ki Hakk’tan alýrýz
Fenafillah: Allahýn varlýðý çinde yok olma Fisebilillah: Hiç bir karþýlýk beklemeden. Babý küstahan: Dergahýn 4 kapýsýndan biri; hizmetleri sýrasýnda usule uygun olmayan davranýþlar veya bir takým ikazlara raðmen düzeltilemeyen hususlar olduðunda, bu kiþilere akþam karanlýðýnda Küstahan Kapýsý’ndan yol verilirdi, o nedenle bu kapýya Küstahan Kapýsý adý verilmiþtir. Bürhan: delil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.